શુક્રવાર, 23 સપ્ટેમ્બર, 2011

હું ગાંડો નથી રે હું કાઈ ઘેલો નથી રે


હું ગાંડો નથી રે હું કાઈ ઘેલો નથી રે,
કોઈનો છેતરો છેતરાવ એવો ભોળો નથી રે.

ચાર પાંચ ફૂલ લઇ મને ચઢાવે,
ઇનામ મેળવવા માનતા માને,
                પાંચ ફૂલે પાંચ લાખ દેતો નથી રે.            -હું ગાંડોo

ચપટી ચોખા લઇ મંદિરીયે આવે,
મારા ઉપર હો ફદીયા ફગાવે,
                એવા પીતળિયા હું કાઈ લેતો નથી રે.         -હું ગાંડોo

મારા બનાવેલા મને બનાવે,
ગર્ભવાસ ના કોઈને ભુલાવે,
                વખત આવે ત્યારે મેલતો નથી રે.             -હું ગાંડોo

મારા નામની ફિલમ ઉતારે,
ભોળા લોકોને જોવા લલચાવે,
                અર્ધાની ટીકીટમાં હું સસ્તો નથી રે.            -હું ગાંડોo

બાવરચી


લેખક : વાળા પ્રતિક એમ.
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા

બાવરચી

                                                રાજેશ ખન્નાની એક જૂની ફિલ્મ ‘બાવરચી’ વિષે વાત કરીએ. આ ફિલ્મમાં એક કુટુંબ છે જેમાં દરેક સભ્ય એકબીજાની સાથે ઝઘડ્યા જ કરે છે. તેમની એકબીજા પ્રત્યે અપેક્ષાઓની યાદી એટલી મોટી છે કે સામેની વ્યક્તિ એ યાદી પૂરી જ કરી શકે નહિ અને જ્યારે અપેક્ષા પૂરી ન થાય ત્યારે પે’લા અસંતોષ, ક્રોધ અને છેલ્લે મનભેદ ઉત્પન્ન થાય છે.

                        આપણે પણ આવું જ કરીએ છીએ. એક શિક્ષક તરીકે આપણે ઇચ્છીએ છીએ કે આપણા વર્ગનો દરેક વિદ્યાર્થી હોશિયાર હોય. આપણે એક વખત શીખવીએ અને બધાને બધું એક સાથે આવડી જાય. ખરેખર તો તમે અને હું બંને જાણીએ છીએ કે  અશક્ય છે.

                        પણ ચિંતા ન કરો. આપણી આવી આ માનસિકતાનો ઈલાજ પણ આ ફિલ્મમાં જ આપેલો છે. ફિલ્મમાં કામ કરવા માટે આવેલો નોકર (બાવરચી) બધી સમસ્યાઓને ખતમ કરી નાખે છે.તે બે ભાઈઓ વચ્ચે સમાધાન કરવા માટે એવી ખોટી વાત કરે છે કે બીજો ભાઈ તેના વખાણ કરતો હતો. ટૂંકમાં, એ દરેક સભ્યને એ જ વાત કહે છે જે એને સાંભળવી ગમશે જ. એટલે એ એની અપેક્ષાઓને પૂરી કરે છે, શાબ્દિક રીતે.

                        આ જ વાત આપણે પણ કરવાની છે. વિદ્યાર્થીને થોડા વખાણ, થોડી પ્રશંસા અને થોડા પ્રોત્સાહનની જ જરૂર છે. અને એક સારો શિક્ષક એ ખુલ્લા મનથી આપતો જ રહે છે. યાદ રાખો, ખોટા વખાણ નહિ પરંતુ એવી બાબતોના વખાણ જેને બધા લોકો નજરઅંદાજ કરી દેતા હોય છે. એનામાં રહેલી નાનામાં નાની કળા કે બાબત કે જેના વખાણ કરવા જોઈએ.

                        પરંતુ આનાથી વિદ્યાર્થી હોશિયાર નથી થવાનો હો ! એ કહી દઉં.આનાથી વિદ્યાર્થી તમને પસંદ કરતો થશે અને તમે જે કામ એને પહેલા ફરજીયાત અથવા પરાણે કરાવતા હતા તે જ કામ હવે તે પોતાની ઈચ્છા અને ઉત્સાહથી કરશે. એટલે તમારા વિદ્યાર્થીની ૫૦% સફળતા પાકી.

                        હવે વિદ્યાર્થી જ્યારે કોઈ તોફાન કરે, કોઈ ભૂલ કરે તો જો એ ભૂલ શૈક્ષણિક હોય તો તમારે સુધારવાની અને જો તોફાન હોય તો એની પાસે સુધરાવો. એક વાત યાદ રાખજો કે સ્કુલના ગેટમાં આવ્યાથી બહાર નીકળ્યા સુધી તમારે બાળકોને હકારાત્મકતા જ આપવાની છે.

                        એક અઠવાડિયું અખતરો કરી જુઓ. અને હા તેનું પરિણામ મને જણાવાનું ન ભૂલતા !

હાઈકુ


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા

હાઈકુ
(૧)
બુંદ બુંદ જો
ટપકે ને કેવી આ
કુંપળ ફૂટે.

(૨)
નીલુ આકાશ
હરિયાળી ધરતી
કેવા સુંદર !

(૩)
ફૂલડાં ખીલે
ફૂલડાં કરમાય
જીવન એવું.

(૪)
નદીનું જળ
સાગરને મળીને
બનતું ખારું.

બાળકની કલ્પનાઓ વિશેની કવિતા


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા

બાળકની કલ્પનાઓ વિશેની કવિતા


વનવગડે ફરવું ને જંગલમાં મહાલવું,
કુણા તરણા ખાવાને હળીમળીને રમવું,
બની જાઉં હરણું તો દોડવું ગમે,
દોડવું ગમે, મને દોડવું ગમે.

રહેવું ઘરના છાપરે કે મંદિરના ગોખમાં,
ચણ ચણ ચણવું ને ગળું ફુલાવી ફરવું,
બની જાઉં પારેવું તો ઉડવું ગમે,
ઉડવું ગમે મને ઉડવું ગમે.

ફૂલડે ફૂલડે ફરવું ને મસ્તીથી મહાલવું,
આનંદથી ઉડવું ને બાગ-બગીચે ભમવું,
બની જાઉં ભમરો તો ગુનગુન કરું,
ગુંજન કરું હું તો ગુંજન કરું.

બાગ-બગીચે ખીલવું ને મંદિરમાં ધરવું,
રંગબેરંગી સુંદર મજાનું,
બની જાઉં ફૂલડું તો ફોરમવું ગમે,
ફોરમવું ગમે મને ફોરમવું ગમે.

ફૂલડે ફૂલડે બેસવું ને આમતેમ ઉડવું,
રંગબેરંગી પાંખો લઈને નાનું મજાનું,
બની જાઉં પતંગિયું તો ઉડવું ગમે,
ઉડવું ગમે મને ઉડવું ગમે.

વનની વનરાઈ કે નદી કાંઠે ઝાડીમાં,
પીંછા લહેરાવું ને કળા કરીને નાચું,
બની જાઉં મોરલિયો તો ટહેકવું ગમે,
ગહેકવું ગમે મને ગહેકવું ગમે.

પહાડોની વચ્ચે ને જંગલ કેરી કેડીએ,
ઉપરથી પછડાવું ને મીઠા સંગીત રેલાવું,
બની જાઉં ઝરણું તો રેલાવું ગમે,
રેલાવું ગમે મને રેલાવું ગમે.

ખારા ખારા સાગરમાં કે નદી-સરવરમાં,
પાણીમાં તરતી ને આમતેમ ફરતી,
બની જાઉં માછલી તો તરવું ગમે,
તરવું ગમે મને તરવું ગમે.


હરિયાળા ખેતરમાં કે ધરતી પર લહેરાઉં,
મંદ મંદ હવાની શીત લહેરખી બનીને,
બની જાઉં પવન તો લહેરાવું ગમે,
લહેરાવું ગમે મને લહેરાવું ગમે.

કાળી કાળી ઘેરી ઘટા બનીને છવાય,
માનવ હૈયા જોઈ મન હરખાય,
બની જાઉં વાદળી તો વરસવું ગમે,
વરસવું ગમે મને વરસવું ગમે.

હરિયાળા મેદાનમાં ને નદીઓની ભેખડ પર,
ગાયો ને ચારવા સીમ ને જંગલમાં,
બની જાઉં ગોવાળિયો ને પાવો વગાડું,
પાવો વગાડું હું તો પાવો વગાડું.

ગોકુળની ગલીઓમાં, ગોપીઓના સંગમાં,
માખણ ચોરવું ને બંસરી વગાડું,
બની જાઉં કનૈયો તો રાસ રમાડું,
રમવું ગમે મને રમવું ગમે.

બીજમાંથી નીકળું ને મોટું મોટું થાઉં,
ફળ-ફૂલડાં ને છાંયડો આપું,
બની જાઉં ઝાડવું તો વરસાદ લાવું,
વરસાદ લાવું  હું તો વરસાદ લાવું.

રોજ સવારે ઊગવું ને સાંજે આથમવું,
દુનિયાને ઉર્જા ને ગરમી આપું,
બની જાઉં સુરજ તો અજવાળવું ગમે,
અજવાળવું ગમે મને અજવાળવું ગમે.

મારી નિશાળમાં


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા

મારી નિશાળમાં

ટીનાબેન, ટીનાબેન મારી નિશાળમાં,
      આવશો કે નહિ ? આવશો કે નહિ ?

લખવાને પાટી, વાંચવાને ચોપડી,
      આપીશ તમને, આપીશ તમને.
મુન્નાભાઈ, મુન્નાભાઈ મારી નિશાળમાં,
      આવશો કે નહિ ? આવશો કે નહિ ?

ગુજરાતીમાં પાઠ ને ગણિતમાં દાખલા,
      શીખવીશું તમને, શીખવીશું તમને.
ટીનાબેન, ટીનાબેન મારી નિશાળમાં,
      આવશો કે નહિ ? આવશો કે નહિ ?

દીકરી


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા



દીકરી વ્હાલ ભરેલી વેલી,
      દીકરી હેત હરખની હેલી,

દીકરી ખળખળ વહેતું ઝરણું,
      દીકરી થનગન કરતુ હરણું,

દીકરી આશ અમીરસ ઝારી,
      દીકરી ફૂલ ફોરમની ક્યારી.

આકાશ


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા

આકાશ

બે નાની આંખોથી નજરના પહોંચે,
     દુનિયા આખી ઉપર છવાયેલું રહેતું આકાશ.

વહેલી સવારથી સોનેરી કિરણો પાથરતું,
     મધ્યાહને ધરાવાસીઓને દઝાડતું આકાશ.

રંગબેરંગી પંખીઓના કલરવથી ગુંજતું,
     એમ જ જીવન સ્વપ્નને સમજાવતું આકાશ.

કાળી વાદળીઓ જળથી ભરીને,
     પશુપંખી ને માનવ હૈયા લહેરાવતું આકાશ.

રીમઝીમ વરસીને રોમાંચ જગાડતું,
     માદક મહેક પમારાવતું આકાશ.

અષાઢ-શ્રાવણની હેલીઓ વરસાવતું,
     મંદ-મંદ ધારે અમી વરસાવતું આકાશ.

જાણે કે પ્રિયજનનો સ્પર્શ,
     એવો રોમાંચ જગાવતું આકાશ.

સૃષ્ટિના સમગ્ર જીવોને હરખાવતું,
     તો ક્યારેક સૌને તાદાપાવતું આકાશ.

વીજળીના ચમકારથી ઝગમગતું,
     ને વાદળાના ગડગડાટથી ગભરાવતું આકાશ.

ક્યારેક તોફાની બનીને સર્વનાશ નોતરતું,
     ધરાને જાણે ધમરોળતું આકાશ.

ધરતીને આલીંગનમાં લેવા મથતું,
     તોયે સદાયે દુર જ રહેતું આકાશ.

સાત-સાત રંગોની રંગોળી રચતું,
     મેઘ ધનુષથી ખુબ શોભતું આકાશ.

ઉષા-સંધ્યાના રંગોને ફેલાવતું,
     પલપલ અવનવા રંગો બદલાવતું આકાશ.

ક્યારેક અમાસની કાજળઘેરી રાત,
     ને ક્યારેક પૂનમની ચાંદની પથરાવતું આકાશ.

અગણિત તારલાના હીરા ઝળકાવતું,
     દિવસે ચંદ્ર ને રાતે સુરજને છુપાવતું આકાશ.

ક્યારેક જાણે રૂના ઢગલે ઢગલા,
     તો ક્યારેક નિરભ્ર જણાતું આકાશ.

અવનવા આકાશે સર્જતું,
     જોતા જઈએ તેમ વિસ્મય સર્જતું આકાશ.

આમાં ક્યાંક છુપાયો હશે ઈશ્વર ?
     એવો સતત આભાસ કરાવતું આકાશ.

હું તો ચાહું કે


લેખિકા : વાઘેલા ઉષાકિરણબેન
આ.શિ. ઝુંડાળા પ્રાથમિક શાળા


હું તો ચાહું કે,
      ગ્રીષ્મના સંતપ્ત તાપમાં
      સૌમ્ય લહેર સમીરની બની,
      સર્વત્ર લહેરાઉં...

હું તો ચાહું કે,
      ખળખળ હસતી રમતી
      નીર વહાવતી નદી બની,
      સાગરને મળવા જાઉં...
વળી ચાહું કે,
      સમંદરના મોજાઓ વચ્ચે
      ડોલતી કુદતી ઉછળતી નાવડી બનીને,
      પેલે પાર જાઉં...

હું તો ચાહું કે,
      આમ્રકુંજમાં ટહુકતી કોયલડીનું
      મધુર કુંજન બનું...
વળી ચાહું કે,
      સુંદર સુગંધિત ફૂલો પર
      ઉડતા ભમરાનું ગુંજન બનું...

હું તો ચાહું કે,
      રંગબેરંગી પાંખો લઈને
      બાગમાં આમથી તેમ
      પતંગિયું બની ઉડું...
વળી ચાહું કે,
      નાનકડું ઝરણું બની,
      પહાડની ટોચેથી નીકળી
      ઝાડીઓની વચ્ચેથી
      કુદકા મારતું દોડું...

હું તો ચાહું કે,
      એક રૂપેરી માછલી બની
      નિર્મળ નીરમાં આમતેમ દોડું
      સંતાકુકડી રમું...
વળી ચાહું કે,
      એક નાનું ભોળું મજાનું
      પંખી બની અનંત
      આકાશમાં ઉડું...

હું તો ચાહું કે,
      સુંદર કોમલ સુગંધિત
      નાનું પુષ્પ બની
      ભગવાનના ચરણોમાં ચઢી જાઉં...
                                                -‘ઉષા’

રવિવાર, 11 સપ્ટેમ્બર, 2011

લેતા શ્રી રામનું નામ દુનિયા લાજી મરે છે


લેતા શ્રી રામનું નામ દુનિયા લાજી મરે છે.(૨)

રામ નામ લેતા એની જીભલડી દુઃખે,
        પારકી નિંદામાં હોશિયાર, દુનિયા લાજી મરે છે.

મંદિરે જતા એના પગડિયા દુઃખે,
        ફરી આવે આખું ગામ, દુનિયા લાજી મરે છે.

દાન પુણ્ય કરતા એના હાથડીયા દુઃખે,
        અફળ બધું જાય, દુનિયા લાજી મરે છે.

ધુન બોલે ત્યારે કોઈ ન આવે,
        ગાળું બોલે તો ભેગા થાય, દુનિયા લાજી મરે છે.

ભજનમાં જતા એને નીંદરડી આવે,
        ફિલ્મ જોવામાં હોશિયાર, દુનિયા લાજી મરે છે.

લેતા શ્રી રામનું નામ દુનિયા લાજી મરે છે.(૨)

અગડ બમ શિવ લહેરી


બમ બમ લહેરી ઓમ શિવ લહેરી સબ ગાવે,
        અગડ બમ શિવ લહેરી અગડ બમ શિવ લહેરી.

નારદજીની વીણા બોલે, શિવજીનું ડમરુ બોલે,
        શિવ લહેરી રે ઓમ શિવ લહેરી (૨)

ગંગાજીની ધારા બોલે, ઘટોઘટ માંહી બોલે,
        શિવ લહેરી રે ઓમ શિવ લહેરી (૨)

શ્યામ કેરી બંસી બોલે, મીરાનો એકતારો બોલે,
        શિવ લહેરી રે ઓમ શિવ લહેરી (૨)

બ્રહ્માજીના વેદ બોલે, અંતરના ભેદ ખોલે,
        શિવ લહેરી રે ઓમ શિવ લહેરી (૨)

નરસિંહનો કેદારો બોલે, સંગ એકતારો બોલે,
        શિવ લહેરી રે ઓમ શિવ લહેરી (૨)

બમ બમ લહેરી ઓમ શિવ લહેરી સબ ગાવે,
        અગડ બમ શિવ લહેરી અગડ બમ શિવ લહેરી.

તું તો માળા રે જપીલે રાધેશ્યામની


તારી એક એક પળ જાય લાખની,
        તું તો માળા રે જપીલે રાધેશ્યામનીo

ખાલી આવ્યા ખાલી જાશું,
        સાથે શું લાવ્યા શું લઇ જાશું ?
જીવન ધન્ય રે બનાવો ભક્તિભાવથી,
        તું તો માળા રે જપીલે રાધેશ્યામનીo

જુઠા જગના જુઠા ખેલ,
        મનવા તારું મારું મેલ.
હવે છોડી દેને ચિંતા આખા ગામની,
        તું તો માળા રે જપીલે રાધેશ્યામનીo

તારી એક એક પળ જાય લાખની,
        તું તો માળા રે જપીલે રાધેશ્યામનીo

શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગે


શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગે,
        શિવજીના ત્રણ લોક ગાજે,
        હો ડમરુ ડમ ડમ વાગેo

કૈલાસમાંથી ભોળાનાથ આવ્યા,
        પાર્વતીએ ચોખલે વધાવ્યા કે,
        શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગેo

અયોધ્યામાંથી રામ આવ્યા,
        સીતાજીએ મોતીડે વધાવ્યા કે,
        શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગેo

ગોકુળમાંથી શ્રીકૃષ્ણ આવ્યા,
        રાધાજીએ ફૂલડે વધાવ્યા કે,
        શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગેo

શિવજીનું ડમરુ ડમ ડમ વાગે,
        શિવજીના ત્રણ લોક ગાજે,
        હો ડમરુ ડમ ડમ વાગેo

कभी राम बनके कभी श्याम बनके


कभी राम बनके कभी श्याम बनके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo
तुम राम रूपमे आना,
      सीता साथ लेके, धनुष हाथ लेके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo

तुम श्याम रूपमे आना,
      राधा साथ लेके, बंसी हाथ लेके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo

तुम विष्णु रूपमे आना,
      लक्ष्मी साथ लेके, चक्र हाथ लेके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo

तुम शंकर रूपमे आना,
      पार्वती साथ लेके, त्रिशूल हाथ लेके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo

कभी राम बनके कभी श्याम बनके,
      चले आना प्रभुजी चले आनाo